Wieś położona nad strumieniem Gościcina i szosą łączącą Szemud z Wejherowem, która została oddana do użytku pod koniec XIX wieku. Do sołectwa należą przysiółki Sosnowa Góra i Laski. Droga odchodząca od szosy pomiędzy mostem na Gościcinie a leśniczówką biegnie w kierunku Bolkówka (Bukówka). Po wschodniej stronie tej drogi na skraju osiedla Matëczë położony jest wiejski cmentarzyk popomorowy, pielęgnowany przez uczniów i mieszkańców. Po wschodniej stronie sołectwa rozciągają się lasy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, a wśród nich jeziora: Pałsznik, Rąbówko, Wygoda i Borowo.
Przetoczyno jest bardzo starą osadą. Świadczą o tym kręgi i inne figury wykonane z kamienia, znalezione na terenie sołectwa oraz cmentarzysko grobów skrzynkowych. Najstarsza informacja dotycząca Przetoczyna pochodzi z 1400 roku. W drugiej połowie XV wieku wieś weszła w skład nowo powstałej parafii w Szemudzie.
W 1780r. Przetoczyno zamieszkiwało 114 katolików, w tym 70 tzw. komunikantów i 4 ewangelików. W 1869 roku w 53 domach mieszkały 454 osoby, w tym 335 katolików i 119 ewangelików. W latach 70. XIX w. w Przetoczynie oprócz leśnictwa był tartak nad Gościcinką, a od 1884 roku agencja Urzędu Pocztowego w Wejherowie.
Stary dom z 1909r. stoi do dziś.
Kiedyś była tu poczta, na dole kuźnia, a mieszkania tylko na górze.
Zarobkowy udział dziadka Stanisławy Malinowskiej (Curlej) w żniwach na Żuławach.
Lata 30 ubiegłego wieku.
Szkoła Podstawowa w latach 50.
Po wojnie pierwszym kierownikiem szkoły w Przetoczynie był Augustyn Kurr, a nauczycielką w latach późniejszych Jadwiga Rzepkowa. Do dwóch sal lekcyjnych uczęszczało 90 uczniów.
Pierwszym powojennym sołtysem był Jan Gruba.
W 1958 roku wieś została zelektryfikowana, a na początku lat osiemdziesiątych XX wieku założone zostało uliczne oświetlenie. W tym czasie szkoła otrzymała telefon, a w 1983 roku zakończona budowę sieci wodociągowej i wiejskiej hydroforni.
W latach 1955-1972 Przetoczyno należało do Gromadzkiej Rady Narodowej w Sopieszynie, później weszło w skład Gminy Szemud.
